تمام فیدرهای ورودی یا خروجی تجهیزات مختلف از قبیل ژنراتورها ، ترانسفورماتورها ، خطوط انتقال ، کابل ها و ... ( که در یک سطح ولتاژ قرار گرفته باشند ) توسط وسیله ای بنام شین به یکدیگر متصل میشوند. به عبارت دیگر از نظر مداری ، شین را میتوان به عنوان یک گره در نظر گرفت که تمام انشعابات ، به آن ختم شده و یا از آن آغاز میگردد. جنس این شین ها از شمش یا لوله های مسی ، آلومینیومی یا سیم های آلومینیومی مستحکم شده با فولاد ( ACSR ) میباشد.
اولین مرحله در طراحی پست های فشار قوی ، انتخاب روش اتصال مناسب فیدرهای ورودی و خروجی به همدیگر و به شینه ها و همچنین تعیین تعداد کلیدها و موقعیت آنان از نظر نصب در خطوط یا در شین ها میباشد. نحوه ارتباط الکتریکی فیدرهای مختلف به همدیگر یا به شین ها را ترتیب شینه بندی میگویند. در پست های فشار قوی ، ساختار شینه بندی بسیار متنوع میباشد که انتخاب هر یک از این ساختارها ، با توجه به مزایا و معایب هر نوع شینه بندی و با در نظر گرفتن اصول کلی صورت میگیرد.
